PPH WITRAŻ |
witraże, lampy witrażowe, abażury, ozdoby, ... |
Witraż tradycyjny
Witraż tradycyjny to witraż wykonany przy użyciu najstarszej techniki, tj.: profili ołowianych, które zwykle posiadają w przekroju poprzecznym kształt liter „H” i „U”. Profil „H” używa się do łączeń wewnętrznych witraża. Natomiast profil „U” używany jest do wykończenia krawędzi zewnętrznych witraża tradycyjnego.
Szklane elementy witraża, dla ich połączenia, umieszcza się wewnątrz profili - jak pokazano na szkicu poniżej. Całość, w trakcie składania, unieruchamia się gwoździami. Po „dopasowaniu” i unieruchomieniu wszystkich elementów witraża tradycyjnego, profile łączy się „na stałe” lutując je, a szczeliny wypełnia się kitem do witraży – jak na szkicu poniżej – kit oznaczono kolorem czerwonym.
Przy projektowaniu witraża tradycyjnego, należy uwzględnić ograniczenia tej metody. Zwykle elementy witraża tradycyjnego są większe i mniej skomplikowane niż w technice witrażu Tiffany.
Narzędzia do wykonania witrażu tradycyjnego też różnią się od używanych w technice witrażu Tiffany. Wynika to z faktu użycia do budowy witraża profili ołowianych wymagających obróbki w sposób, który występuje tylko w tej technice witrażu.
Czynności takie jak: rozciąganie lub naciąganie profili, przycinanie - zwykle deformujące profil, „naprawy” np. po cięciu, unieruchamianie w trakcie składania elementów – przeważnie przy użyciu gwoździ tzw. podkowiaków, oraz użycie kitu do witraży, to czynności występujące tylko w tej technice witrażu.
Wykonanie witrażu tradycyjnego
- Wykonanie witrażu tradycyjnego składa się z etapów, które w początkowej fazie są bardzo podobne do etapów wykonania witrażu Tiffany, czyli z:
- etapu projektowania,
- wykonania szablonu,
- przeniesienia szablonu na szkło,
- przygotowania elementów szklanych witrażu.
Etapy te opisane są na stronie: Witraże wykonane techniką Tiffany, a różnice oprócz opisanych tutaj, polegają na zastosowaniu narzędzi do witrażu tradycyjnego.
Często również na elementach szklanych w witrażu tradycyjnym malowane są ornamenty, części lub nawet całe postacie i inne składniki witraża, których wycięcie w szkle jest utrudnione lub niemożliwe z powodu zastosowanej techniki wykonania. Taką namalowaną postać anioła widać na zbliżeniu poniżej
Malowanie wymienionych wzorów, elementów kompozycji witrażu, postaci, wymaga przynajmniej dobrego opanowania tej trudnej techniki, a przede wszystkim wyobraźni. Używane w tym celu farby, dające wysoką trwałość namalowanych wzorów, wymagają utrwalania w temperaturach powyżej 500°C
- Pozostałe etapy wykonania witraża tradycyjnego to:
- łączenie elementów witrażu,
- "kitowanie" witrażu,
- obróbka wykańczająca witrażu.
Witraż tradycyjny - łączenie elementów witrażu.
Przygotowane w poprzednim etapie elementy witrażu tradycyjnego układa się na szablonie witrażu. Najwygodniej jest, kiedy taki szablon leży na miękkim drewnianym stole, do którego można przymocować drewniane ramy i wbijać gwoździe unieruchamiające elementy witrażu.
Etap ten polega na układaniu i dopasowaniu na szablonie/podkładce naprzemienne profili i elementów szklanych. W celu czasowego zabezpieczenia ułożonych w ten sposób elementów witrażu tradycyjnego, stosuje się gwoździe tzw. podkowiaki, (gwoździe o tym kształcie używa się do podkuwania koni - stąd ich nazwa), które „utrzymują” prawidłowe usytuowanie elementów witrażu do momentu ułożenia wszystkich części i zlutowaniu witraża.
W miejscach styku profile ołowiane łączy się poprzez lutowanie. Po zlutowaniu wszystkich łączeń można usunąć gwoździe mocujące i wykonać spoiny po drugiej stronie witraża.
Witraż tradycyjny - "kitowanie" witrażu.
Kolejnym etapem jest „kitowanie” witrażu tradycyjnego. Polega na wprowadzeniu np. szpatułką kitu pod profil (jak na szkicu wyżej). Czynność tą wykonuje się najpierw z jednej, potem z drugiej strony witrażu. Po wprowadzeniu kitu pod profile witrażu, należy docisnąć skrzydełka profilu kostką witrażowniczą i w ten sposób "zamknąć" kit w profilu witrażu. Czynność tą wykonuje się również po obu stronach witrażu.
Witraż tradycyjny - obróbka wykańczająca witrażu.
Po „kitowaniu” czyścimy witraż tradycyjny trocinami po obu stronach. Trociny usuwają pozostałości kitu i ślady zawartego w nim oleju. Następnie jakiekolwiek pozostałości i zanieczyszczenia usuwany bawełnianą szmatką. Spoiny można patynować. Aby spoiny witrażu były błyszczące, można użyć nabłyszczacza, lub nawoskować cały witraż. Do wymienionych czynności używa się zwykle specjalnych narzędzi i materiałów, które pozwalają uzyskać odpowiedni wygląd.
Tak zwykle powstaje witraż tradycyjny. Można go oprawić, wstawić w drzwi, okno, meble, itp. W rezultacie cieszyć się nastrojem jaki witraż nadaje każdemu pomieszczeniu.
|
Tu jesteś: PPH Witraż > O witrażach > Witraż tradycyjny |